طمه مرادی روانشناس کودک و نوجوان ایرانی است که در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان فعالیت می‌کند. او دکترای روانشناسی کودک و نوجوان را از دانشگاه شهید بهشتی در تهران گرفته است و بیش از ۱۵ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کند.
فاطمه مرادی روانشناس توانایی کار با کودکان و نوجوانان را دارد و درمان‌های متنوعی برای این دسته از بیماران انجام می‌دهد. او در حوزه‌های مختلفی از جمله اختلالات رفتاری، اضطراب، افسردگی، نارسایی توجه و بیش‌فعالی، اختلال خوردن، اختلالات خواب، تحلیل خانواده و ... فعالیت دارد. علاوه بر این، فاطمه مرادی به عنوان مدرس و استاد در دانشگاه‌های مختلفی نیز فعالیت دارد و به آموزش دانشجویان در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان می‌پردازد.
طمه مرادی روانشناس کودک و نوجوان ایرانی است که در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان فعالیت می‌کند. او دکترای روانشناسی کودک و نوجوان را از دانشگاه شهید بهشتی در تهران گرفته است و بیش از ۱۵ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کند.
فاطمه مرادی روانشناس توانایی کار با کودکان و نوجوانان را دارد و درمان‌های متنوعی برای این دسته از بیماران انجام می‌دهد. او در حوزه‌های مختلفی از جمله اختلالات رفتاری، اضطراب، افسردگی، نارسایی توجه و بیش‌فعالی، اختلال خوردن، اختلالات خواب، تحلیل خانواده و ... فعالیت دارد. علاوه بر این، فاطمه مرادی به عنوان مدرس و استاد در دانشگاه‌های مختلفی نیز فعالیت دارد و به آموزش دانشجویان در حوزه‌ی روانشناسی کودک و نوجوان می‌پردازد.
شب ادراری در کودکان به معنای تخلیه‌ی بی‌اراده ادرار در خواب در کودکان بزرگتر از 5 سال است. بسیاری از کودکان تا سن 5 سالگی برای کمک به تشخیص نیاز ادراری خود در بیداری نیاز به ادرار کردن ندارند. اگر کودک شما بعد از سن 5 سالگی همچنان شب‌ها ادرار می‌کند، بهتر است با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید تا علت شب ادراری را تشخیص دهند و درمان مناسبی را برای کودکتان پیشنهاد دهند.
به عنوان مثال، شب ادراری ممکن است برای کودک شما به دلیل افزایش فعالیت کلیه‌ها در شب، تنش روحی، اضطراب، افزایش میزان مایعات مصرفی در شب، اختلالات خواب یا علت عضوی (مانند عفونت ادراری، دیابت و ...) رخ داده باشد. بنابراین، برای درمان شب ادراری، بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید.
درمان شب ادراری در کودکان شامل ترک عادت ادرار در شب، استفاده از داروها، تغییر در شیوه‌ی زندگی و همچنین درمان علل عضوی ممکن است. به عنوان مثال، کاهش میزان مایعات مصرفی در شب، پوشیدن لباس داخلی ضدآب و استفاده از ساعت بیدار شدن برای ادرار کردن در شب می‌تواند به کنترل شب ادراری کمک کند. همچنین، درمان علل عضوی مانند درمان عفونت ادراری یا دیابت نیز می‌تواند به بهبود شب ادراری کمک کند.
شب ادراری در کودکان به معنای تخلیه‌ی بی‌اراده ادرار در خواب در کودکان بزرگتر از 5 سال است. بسیاری از کودکان تا سن 5 سالگی برای کمک به تشخیص نیاز ادراری خود در بیداری نیاز به ادرار کردن ندارند. اگر کودک شما بعد از سن 5 سالگی همچنان شب‌ها ادرار می‌کند، بهتر است با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید تا علت شب ادراری را تشخیص دهند و درمان مناسبی را برای کودکتان پیشنهاد دهند.
به عنوان مثال، شب ادراری ممکن است برای کودک شما به دلیل افزایش فعالیت کلیه‌ها در شب، تنش روحی، اضطراب، افزایش میزان مایعات مصرفی در شب، اختلالات خواب یا علت عضوی (مانند عفونت ادراری، دیابت و ...) رخ داده باشد. بنابراین، برای درمان شب ادراری، بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید.
درمان شب ادراری در کودکان شامل ترک عادت ادرار در شب، استفاده از داروها، تغییر در شیوه‌ی زندگی و همچنین درمان علل عضوی ممکن است. به عنوان مثال، کاهش میزان مایعات مصرفی در شب، پوشیدن لباس داخلی ضدآب و استفاده از ساعت بیدار شدن برای ادرار کردن در شب می‌تواند به کنترل شب ادراری کمک کند. همچنین، درمان علل عضوی مانند درمان عفونت ادراری یا دیابت نیز می‌تواند به بهبود شب ادراری کمک کند.
پرخاشگری در کودکان می‌تواند به علت مسائل روحی و رفتاری، محیط خانوادگی و یا علل فیزیکی از جمله مشکلات تحرکی باشد. برای درمان پرخاشگری در کودکان بهتر است ابتدا علت آن را تشخیص دهید و با پزشک یا روانشناس کودکان مشورت کنید. درمان پرخاشگری در کودکان شامل رویکردهای متنوعی است که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:
رویارویی با عواقب رفتار پرخاشگرانه: بهتر است با کودک خود در مورد عواقب رفتار پرخاشگرانه صحبت کنید و به او آموزش دهید که چگونه با مشکلاتش به صورت سازنده برخورد کند.
آموزش مهارت‌های ارتباطی: آموزش مهارت‌های ارتباطی به کودکان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که احساسات و نیازهایشان را چگونه بیان کنند و در مواجهه با مشکلات بهتر پاسخ دهند.
آموزش مهارت‌های حل اختلاف: آموزش مهارت‌های حل اختلاف به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند با مشکلاتی که در برقراری ارتباط با دیگران وجود دارد، بهتر مقابله کنند.
تغییر رفتار خود والدین: رفتار والدین می‌تواند بر رفتار کودک تأثیر داشته باشد. برای مثال، والدین می‌توانند با فراهم کردن محیط آرام و پایدار، کمک کنند تا کودکان بهتر بتوانند کنترل خود را در برابر خشم و ناراحتی هایشان داشته باشند.
درمان دارویی: در برخی موارد، پرخاشگری ممکن است نیاز به درمان دارویی داشته باشد. مثلاً، در برخی موارد، مشکلات فیزیکی مانن ADHD می‌تواند باعث پرخاشگری شود و در این صورت درمان دارویی می‌تواند کمک کننده باشد.
مشاوره خانواده: در برخی موارد، مشکلات خانوادگی می‌تواند علت پرخاشگری کودکان باشد. در این صورت، مشاوره خانواده می‌تواند کمک کننده باشد تا والدین بتوانند بهتر از نیازهای کودکان خود درک کنند و با آنها برخورد مناسب داشته باشند.
حضور در برنامه‌های تربیتی و رفتاری: برنامه‌های تربیتی و رفتاری مانند برنامه‌های رفتاری شناختی و رفتاری می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های لازم برای کنترل خشم و احساسات خود را بیاموزند.
به طور کلی، درمان پرخاشگری در کودکان ممکن است نیاز به ترکیبی از روش‌های متفاوت داشته باشد. بنابراین، درمان باید با مشاوره پزشک یا روانشناس کودکان صورت گیرد و بهتر است تغییرات در رفتار والدین همراه با درمان کودک صورت گیرد.
اختلال یادگیری در کودکان یک مشکل شایع است که ممکن است باعث کاهش عملکرد تحصیلی، افزایش استرس و افسردگی در کودکان شود. درمان اختلال یادگیری در کودکان بستگی به نوع و شدت اختلال دارد. در ادامه چند روش درمان اختلال یادگیری در کودکان معرفی شده است:
آموزش تخصصی: کودکان با اختلال یادگیری باید به طور تخصصی و با توجه به نیازهای آنها آموزش داده شوند. برای مثال، اگر کودک دچار اختلال خواندن است، باید با استفاده از روش‌های خاص، مثل آموزش با استفاده از تصاویر یا کتاب‌های خاص آموزش داده شود.
درمان دارویی: در برخی موارد، درمان دارویی نیز می‌تواند به کودک کمک کند. در برخی اختلالات یادگیری، مانند ADHD، مصرف داروها به کودک کمک می‌کند تا بهتر تمرکز کند و بهبود بخشد.
مشاوره و روان درمانی: برای کودکان دارای اختلال یادگیری، استرس و اضطراب معمول است. بنابراین، مشاوره و روان درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا با استرس و اضطراب خود مقابله کند و با مشکلات خود بهتر آشنا شود.
ارائه پشتیبانی اجتماعی: کودکان با اختلال یادگیری ممکن است با مشکلات اجتماعی مواجه شوند. ارائه پشتیبانی اجتماعی به کودکان می‌تواند کمک کند تا با دوستان خود رابطه برقرار کنند و به دانش‌آموزی خود ایمان بیشتری پیدا کنند.
تغییرات در روش‌های آموزشی: در برخی موارد، تغییرات در روش‌های آموزشی نیز می‌تواند به کودک کمک کند. برای مثال، اگر کودک دچار اختلال خواندن است، ممکن است استفاده از کتاب‌های صوتی یا کمک‌های خواندن خاص مانند کاغذهای رنگی یا بزرگ‌نمایی متن به کودک کمک کند تا بهتر بخواند.
آموزش مهارت‌های ارتباطی: مهارت‌های ارتباطی می‌تواند به کودک کمک کند تا با مشکلات خود بهبود یابد. برای مثال، یادگیری مهارت‌های ارتباطی موثر مانند شنیدن، صحبت کردن، ابراز احساسات و حل مسئله می‌تواند به کودک کمک کند تا با مشکلات خود مواجه شود.
ایجاد برنامه‌های یادگیری مناسب: برنامه‌های یادگیری مناسب برای کودک با اختلال یادگیری می‌تواند به کودک کمک کند تا بهتر یاد بگیرد. برای مثال، تنظیم برنامه‌های یادگیری کوتاه با فواصل زمانی بلند، استفاده از روش‌های تدریس خاص، مثل روش‌های بصری و بازی‌های آموزشی می‌تواند به کودک کمک کند تا بهتر یاد بگیرد.
در نهایت، برای درمان اختلال یادگیری در کودکان، نیاز است که به همه جوانب این مشکل توجه شود و از ترکیب چندین روش درمانی استفاده شود. همچنین، خانواده و معلمان نیز باید با کودک کار کنند و او را در طول فرآیند درمانی پشتیبانی کنند.
یک اختلال شخصیتی است که به طور اصطلاحی به عنوان BPD شناخته می‌شود. این اختلال بیشتر در زنان به دست می‌آید و بیشتر در دوره نوجوانی آغاز می‌شود. شخصیت مرزی بر اساس پراکندگی شدید و شدت بالای افکار ناگوار، احساسات ناهنجار و رفتارهای ناسازگار تعریف می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال شخصیتی، ممکن است درک نامطلوب از خود، دیگران و جهان داشته باشند.
علائم اختلال شخصیت مرزی در نوجوانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
استفاده از مکرر از خودکشی، افکار خودکشی، یا تهدید خودکشی
رفتارهای خودآسیبی نظیر بریدن بدن یا سوختن خود
تغییرات شدید و ناگهانی در احساسات و حالت روحی، از جمله بی‌قراری، اضطراب، خشم و افسردگی
عدم پایبندی به ارزش‌ها، ایده‌آل‌ها، و اهداف شخصی
مشکلات در ارتباطات میان فردی، شامل برخورد با افراد، روابط عاطفی، و رفتارهای خود را به خوبی بیان کردن
ترس یا اطمینان برای رهایی از ارتباطات نزدیک با دیگران، و عدم قابلیت تحمل برای تنهایی
تصور نسبت به دیگران به عنوان خطرناک یا نامتعارف و ترس از رهایی از این افراد