سایت تخصصی روانشناسی

رشد کودکان 12 تا 18 ساله باید شامل نقاط عطف جسمی و ذهنی مورد انتظار باشد.

اطلاعات
در دوران نوجوانی، کودکان این توانایی را پیدا می کنند که:

ایده های انتزاعی را درک کنید. اینها شامل درک مفاهیم ریاضی بالاتر، و توسعه فلسفه های اخلاقی، از جمله حقوق و امتیازات است.
ایجاد و حفظ روابط رضایت بخش. نوجوانان یاد خواهند گرفت که صمیمیت را بدون احساس نگرانی یا ممانعت به اشتراک بگذارند.
به سمت درک کاملتر از خود و هدفشان حرکت کنید.
ارزش های قدیمی را بدون از دست دادن هویت خود زیر سوال ببرید.
رشد فیزیکی

در دوران نوجوانی، جوانان با رسیدن به بلوغ جسمی، تغییرات زیادی را تجربه می کنند. در اوایل، تغییرات قبل از بلوغ زمانی رخ می دهد که ویژگی های جنسی ثانویه ظاهر شود.

دختران:

دختران ممکن است از 8 سالگی شروع به رشد جوانه های سینه کنند. سینه ها بین 12 تا 18 سالگی به طور کامل رشد می کنند.
موهای ناحیه تناسلی، موهای زیر بغل و پاها معمولاً در حدود 9 یا 10 سالگی شروع به رشد می کنند و در حدود 13 تا 14 سالگی به الگوی بزرگسالان می رسند.
منارک (آغاز دوره های قاعدگی) معمولاً حدود 2 سال پس از ظاهر شدن زودرس موهای سینه و شرمگاه رخ می دهد. ممکن است در سن 9 سالگی یا در اواخر 16 سالگی رخ دهد. میانگین سن قاعدگی در ایالات متحده حدود 12 سال است.
جهش رشد دختران در حدود 11.5 سالگی به اوج خود می رسد و در حدود 16 سالگی کند می شود.
پسران:

پسرها ممکن است متوجه شوند که بیضه ها و کیسه بیضه آنها در سن 9 سالگی رشد می کند. به زودی، آلت تناسلی شروع به بلند شدن می کند. در سن 17 یا 18 سالگی، اندام تناسلی آنها معمولاً به اندازه و شکل بزرگسالان است.
رشد موی ناحیه تناسلی و همچنین موهای زیر بغل، پاها، سینه و صورت در پسران از حدود 12 سالگی شروع می شود و در حدود 17 تا 18 سالگی به الگوهای بزرگسالان می رسد.
بلوغ پسران با یک اتفاق ناگهانی مانند شروع قاعدگی در دختران شروع نمی شود. داشتن تشعشعات شبانه منظم (رویاهای مرطوب) شروع بلوغ در پسران است. رویاهای خیس معمولا بین 13 تا 17 سالگی شروع می شود. میانگین سنی آن حدود 14 سال و نیم است.
صدای پسرها همزمان با رشد آلت تناسلی تغییر می کند. انتشارات شبانه با اوج جهش ارتفاع رخ می دهد.
جهش رشد پسران در حدود 13 و نیم سالگی به اوج خود می رسد و در حدود 18 سالگی کند می شود.
رفتار - اخلاق

تغییرات فیزیکی ناگهانی و سریعی که نوجوانان از سر می گذرانند، نوجوانان را بسیار خودآگاه می کند. آنها حساس هستند و نگران تغییرات بدن خود هستند. آنها ممکن است مقایسه های دردناکی در مورد خود با همسالان خود انجام دهند.

تغییرات فیزیکی ممکن است در یک برنامه منظم و هموار رخ ندهد. بنابراین، نوجوانان ممکن است مراحل نامناسبی را هم از نظر ظاهر و هم از نظر هماهنگی فیزیکی پشت سر بگذارند. اگر دختران برای شروع دوره قاعدگی خود آماده نباشند، ممکن است مضطرب باشند. اگر پسرها از انتشار گازهای گلخانه ای در شب اطلاعی نداشته باشند، ممکن است نگران باشند.

در دوران نوجوانی، طبیعی است که جوانان از والدین خود جدا شوند و هویت خود را بسازند. در برخی موارد، این ممکن است بدون مشکل از سوی والدین و سایر اعضای خانواده رخ دهد. با این حال، این ممکن است منجر به درگیری در برخی خانواده ها شود زیرا والدین سعی می کنند کنترل خود را حفظ کنند.

هنگامی که نوجوانان در جستجوی هویت خود از والدین خود دور می شوند، دوستان اهمیت بیشتری پیدا می کنند.

گروه همسالان آنها ممکن است به یک پناهگاه امن تبدیل شود. این به نوجوان اجازه می دهد تا ایده های جدید را آزمایش کند.
در اوایل نوجوانی، گروه همسالان اغلب از دوستی های غیر عاشقانه تشکیل می شود. اینها اغلب شامل «کلایک ها»، باندها یا کلوپ ها می شوند. اعضای گروه همسالان اغلب سعی می کنند شبیه به هم رفتار کنند، یکسان لباس بپوشند، کدها یا تشریفات مخفی داشته باشند و در فعالیت های مشابه شرکت کنند.
همانطور که جوان به اواسط نوجوانی (14 تا 16 سال) و فراتر می رود، گروه همسالان گسترش می یابد و شامل دوستی های عاشقانه می شود.
در اواسط تا اواخر دوره نوجوانی، جوانان اغلب احساس می کنند که نیاز به ایجاد هویت جنسی خود دارند. آنها باید با بدن و احساسات جنسی خود راحت باشند. نوجوانان یاد می گیرند که پیشرفت های صمیمی یا جنسی را بیان و دریافت کنند. جوانانی که فرصت چنین تجربیاتی را ندارند ممکن است در بزرگسالی با مشکلات بیشتری در روابط صمیمانه روبرو شوند.

نوجوانان اغلب رفتارهایی دارند که با چندین افسانه نوجوانی سازگار است:

اولین افسانه این است که آنها "روی صحنه" هستند و توجه دیگران به طور مداوم بر ظاهر یا اعمال آنها متمرکز است. این خود محوری عادی است. با این حال، ممکن است به نظر برسد (مخصوصاً برای بزرگسالان) با پارانویا، عشق به خود (خودشیفتگی) یا حتی هیستری.
یکی دیگر از اسطوره های نوجوانی این ایده است که "این هرگز برای من اتفاق نمی افتد، فقط برای شخص مقابل". "این" ممکن است نشان دهنده باردار شدن یا ابتلا به یک بیماری مقاربتی پس از داشتن رابطه جنسی محافظت نشده، ایجاد تصادف رانندگی در حین رانندگی تحت تاثیر الکل یا مواد مخدر، یا هر یک از بسیاری از اثرات منفی دیگر رفتارهای پرخطر باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت تخصصی روانشناسی مراجعه کنید.

روانشناسی کودک و نوجوان

کودکان در طول تاریخ به عنوان بزرگسالان کوچک در نظر گرفته می شدند - تا جایی که در گذشته لباس های مشابه بزرگسالان می پوشیدند و مجبور بودند در کنار بزرگسالان در مشاغل اصلی کار کنند. در این زمینه روانشناسی کودک یک مفهوم خارجی بود. ژان پیاژه را بنیانگذار روانشناسی کودک مدرن می دانند. کارهای او، از دهه 1920 به بعد، از این ایده حمایت می کرد که کودکان و بزرگسالان متفاوت از یکدیگر فکر می کنند. یکی از کارهای مهم او این بود که کودکان در طول دوران کودکی خود مراحل مشخصی از رشد عاطفی و ذهنی را پشت سر می گذارند. او همچنین پیشنهاد کرد که رشد فکری ارتباط نزدیکی با رشد عاطفی، اجتماعی و فیزیکی دارد. رویدادهایی که در جوانی ما اتفاق می‌افتند - حتی اتفاقات کوچک و به ظاهر بی‌اهمیت - می‌توانند تأثیر مستقیمی بر احساس و رفتار ما در بزرگسالی داشته باشند. یک روانشناس کودک در این دوره بسیار مهم زندگی، شاخه ای تخصصی از روانشناسی رشد به نام روانشناسی کودک یا رشد کودک را کار می کند.

روانشناسی کودک و نوجوان متخصص در رشد کودکی است که با کودکان و نوجوانان برای تشخیص و حل مسائلی که باعث مشکلات عاطفی یا رفتاری می شود کار می کند. روانشناسی کودک از این جهت مهم است که می تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از نحوه تیک زدن بچه ها و همچنین بهترین روش حمایت از آنها برای تبدیل شدن به افراد خوب داشته باشیم. بنابراین برای کمک به والدین و معلمان برای درک بهتر و کمک به کودکان در مراقبت از آنها مفید است.

نقش روانشناس کودک چیست؟

شرح شغل روانشناس کودک شامل انجام تست و تجزیه و تحلیل برای ارزیابی و تشخیص مشکلات روان، هوش و رفتار است. افراد در مسیر شغلی روانشناس کودک، استراتژی‌های پیشگیری را طراحی می‌کنند، مانند کمپین‌هایی علیه بارداری نوجوانان، اعتیاد به الکل و آزار و اذیت. آنها از سایر کارشناسان و پرسنل پزشکی متمرکز بر کودک مشاوره می گیرند. تأثیر شرایط خانوادگی و اجتماعی کودک بر سلامت روانی - بین فردی، مراحل رشد و مشکلات رفتاری، حوزه دیگری است که روانشناسان کودک به بررسی آن می پردازند. شرح شغل روانشناس کودک شامل حمایت از کودکانی است که بی خوابی وحشتناک دارند، در عذاب دائمی هستند یا با رنج طولانی مدت دست و پنجه نرم می کنند. افرادی که در مسیر شغلی روانشناس کودک هستند و در محیط‌های دانشگاهی به کار می‌روند بر چگونگی تأثیر مسائل عاطفی و رفتاری بر یادگیری تمرکز می‌کنند.

به مسائل رسیدگی کنید

روانشناسان کودک از نوجوانان می خواهند که احساسات و عواطف خود را با جزئیات شرح دهند. مشکلات روانی کودکان شامل سوء استفاده، افزایش سن، قلدری، کنترل خشم، مشاغل، افسردگی، روابط، تصور از خود و استرس است. شرح شغل روانشناس کودک شامل کمک به دانش آموزان در تصمیم گیری در مورد زندگی خود و برخورد با مسائلی مانند اختلاف نظر است. دانش آموزان از روانشناسان کودک مشاوره دریافت می کنند.

غلبه بر ناتوانی ذهنی

روانشناسان کودک با بهبود چالش های فکری کودکان در محیط مدرسه به آنها کمک می کنند. آنها می توانند از جوامعی حمایت کنند که از نظر اجتماعی و جمعیتی متنوع هستند.