روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
روانشناسی بالینی کودک و نوجوان یک تخصص در روانشناسی حرفه ای است که دانش علمی را برای ارائه خدمات روانشناختی به نوزادان، کودکان نوپا، کودکان و نوجوانان در چارچوب اجتماعی آنها توسعه داده و به کار می گیرد.
دانش تخصصی
از اهمیت ویژهای برای تخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، درک نیازهای اساسی روانشناختی کودکان و نوجوانان و چگونگی تأثیر خانواده و سایر زمینههای اجتماعی بر سازگاری عاطفی-اجتماعی، فرآیندهای رشد، اختلالات روانی و رفتاری و آسیبشناسی روانی رشد است. سازگاری رفتاری و وضعیت سلامت کودکان و نوجوانان.
مشکلات رسیدگی شده است
تخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان شامل مطالعه، ارزیابی و درمان طیف گسترده ای از مشکلات بیولوژیکی، روانی و اجتماعی مرتبط با یکدیگر است که توسط کودکان و نوجوانان تجربه می شود. این موارد شامل موارد زیر است اما محدود به آنها نیست:
درمان مسائل روانی، شناختی، عاطفی، رشدی، رفتاری. آسیب پذیری های بیولوژیکی. مشکلات رفتاری، روانی، ذهنی، عاطفی، رشدی و خانوادگی. نقایص شناختی. ضربه و فقدان. مشکلات مرتبط با سلامتی. استرس و مقابله با تغییرات رشدی. مشکلات در زمینه اجتماعی.
جمعیت های خدمت شده
روانشناس خانم در تهران شامل تحقیق و ارائه خدمات برای نوزادان، کودکان نوپا، کودکان و نوجوانان است که انواع مشکلات روانشناختی، رفتاری، رشدی، تحصیلی، خانوادگی، همسالان، و مشکلات مرتبط با سلامت را در محیطهای مختلف نشان میدهند.
روانشناسی کودک در تهران چیست؟
زندگی کودکان چگونه تغییر می کند و روانشناسان کودک چه نقشی در حمایت از کودکان دارند؟ روانشناسی کودک حوزه وسیعی است که چگونگی تغییر افراد از بدو تولد تا نوجوانی را پوشش می دهد و سعی می کند توضیح دهد که چگونه این تغییرات مهم رخ می دهند - آیا کودکان 3 ساله، 7 ساله و نوجوانان فقط به دلیل تجربیاتشان متفاوت هستند. از جهان، یا تغییرات بیولوژیکی درون فرد چه نقشی دارد؟
از آنجایی که روانشناسی کودک بسیار گسترده است و سعی می کند به سوالات زیادی پاسخ دهد، محققان و پزشکان اغلب رشد را به حوزه های خاصی تقسیم می کنند. به طور کلی، اینها روی رشد فیزیکی، شناختی (تفکر، یادگیری، حافظه و غیره) و اجتماعی/عاطفی کودکان نقش دارند. روانشناسان کودک تلاش می کنند تا هر جنبه ای از رشد کودک را درک کنند، از جمله نحوه یادگیری، تفکر، تعامل و واکنش عاطفی کودکان به اطرافیان، دوست یابی، درک احساسات و شخصیت در حال رشد، خلق و خوی و مهارت های خود.
کودکان معمولاً به "نقاط عطف" رشد می رسند. این نقاط عطف نشان دهنده توانایی هایی مانند راه رفتن و صحبت کردن است که توسط اکثر کودکان در سنین مشابه به دست می آید. در میان چیزهای دیگر، ما علاقه مندیم تا توضیح دهیم که چگونه کودکان به این نقاط عطف می رسند و چگونه عوامل فردی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است بر رشد ما تأثیر بگذارند.
درک فرزندتان یکی از مهمترین چیزهایی است که به عنوان والدین باید یاد بگیرید. برای درک بهتر می توانید از روانشناسی کودک کمک بگیرید. این امر در هدایت و پرورش فرزند شما هنگام رشد و بلوغ بسیار مفید است. باید به خاطر داشته باشید که فرزند شما دارای یک ویژگی شخصیتی منحصر به فرد است که در طول زندگی ثابت می ماند.
یکی از راه هایی که می توانید کودک خود را درک کنید این است که او را هنگام خواب، غذا خوردن یا بازی مشاهده کنید. به دنبال صفات ثابت باشید. کدام فعالیت ها را بیشتر دوست دارند؟ آیا تطبیق با تغییرات برای آنها آسان است یا برای آشنایی با این موارد به زمان نیاز دارند؟ این چیزها ویژگی های عادی یک کودک هستند و ممکن است فرزند شما از این قاعده مستثنی نباشد.
تا آنجا که ممکن است، وقت داشته باشید تا با فرزندان خود صحبت کنید زیرا این برای کسب اطلاعات و درک بسیار مهم است. در مورد کودکان خردسال، آنها برای درک افکار و احساسات خود به زبان کلامی کمتر و حالت چهره و زبان بدن بیشتری نیاز دارند. پرسیدن سوالات به آنها این امکان را می دهد که احساسات خود را با شما در میان بگذارند.
عزت نفس کلید اصلی موفقیت در زندگی است. ایجاد یک خودپنداره مثبت یا عزت نفس سالم برای شادی و موفقیت کودکان و نوجوانان بسیار مهم است. رابطه مثبت والد-کودک چارچوب و حمایتی را برای کودک فراهم می کند تا احترام و توجه سالمی به خود و دیگران ایجاد کند. بچه ها هوس وقت گذاشتن با والدین را دارند. به آنها احساس خاص بودن می دهد. والدین تشویق می شوند زمانی را برای بازی کردن با فرزندان خود به طور منظم پیدا کنند. این باید شامل یک به یک با هر کودک و زمان گروهی با همه بزرگسالان و بچه های خانه باشد. اگر یک والدین مجرد هستید یا تک فرزند دارید، گهگاه از خانواده یا دوستان خود برای بازی دعوت کنید.
به هر دلیلی، برخی از کودکان به راحتی مهارت های اجتماعی را توسعه نمی دهند. آنها ممکن است صمیمانه به دنبال روابط با همسالان باشند و سپس با تحمل مخالفتها، اگر نگوییم ظلم کامل، به امنیت خانه، خانواده و شرکت خود عقب نشینی کنند. احتمالاً هیچ چیز برای والدین دردناک تر از طرد فرزندش نیست. والدین باید نگاهی طولانی به مشکلات اجتماعی داشته باشند و نقشه ای برای حل آنها به همان اندازه که مشکلات تحصیلی یا سلامتی را در نظر می گیرند، با دقت و سنجیده ای ترسیم کنند. دستورالعمل هایی وجود دارد که در صورت رعایت آنها، اگر والدین مایل به صرف وقت و ابتکار باشند، به این کودکان کمک می کند.
مراحل رشد 18 تا 21 سالگی
بدن انسان در طول یک طول عمر متوسط به طور مداوم در حال توسعه است. مراحل مختلف رشد، سطح بلوغی را که فرد در حال حاضر در آن قرار دارد تعیین می کند. این بر تصمیمات، میزان مسئولیت ها و حتی سطح درک افراد تأثیر می گذارد. افراد تا سن 19 سالگی نوجوان محسوب می شوند و افراد 20 و 21 ساله بزرگسالان جوان هستند.
رشد فیزیکی
مرحله رشد جسمانی شامل بلوغ جسمانی است. فرآیند دستیابی به بلوغ فیزیکی کامل معمولاً بین سنین 18 تا 21 سالگی کامل می شود. حداکثر قد معمولاً در این مرحله به دست می آید. اندام های تولید مثل ثانویه در این مرحله به درستی رشد می کنند.
توسعه شناختی
رشد شناختی شامل تفکر، حل مسئله، درک مفهوم، پردازش اطلاعات و هوش کلی است. در این مرحله، نوجوانان 18 تا 21 ساله رسما نقش بزرگسالان را بر عهده می گیرند. رشد شناختی ممکن است با تجربیات زندگی یا رشد مغز افزایش یافته و بهبود یابد. توسعه شناختی
رشد شناختی شامل تفکر، حل مسئله، درک مفهوم، پردازش اطلاعات و هوش کلی است. در این مرحله، نوجوانان 18 تا 21 ساله رسما نقش بزرگسالان را بر عهده می گیرند. رشد شناختی ممکن است با تجربیات زندگی یا رشد مغز افزایش یافته و بهبود یابد
رشد عاطفی
نظریه پرداز اریک اریکسون (1902-1994) معتقد بود که افراد در مراحل روانی-اجتماعی رشد می کنند و اوایل بزرگسالی زمانی را مشخص می کند که افراد به دنبال ایجاد روابط صمیمانه هستند. روابط بزرگسالان در این مرحله بررسی می شود. اهمیت گروه های مختلف همسالان در حالی که دوستی های نزدیک تر شکل می گیرد رمزگشایی می شود. بزرگسالان جوان از نظر اجتماعی بالغ تر می شوند و ممکن است تصویری از بدن ایجاد کنند. سطح جدیدی از مهارت های صمیمیت نیز در این مرحله ایجاد می شود.
رشد جنسی
روابط جنسی در بزرگسالان جوان بین 18 تا 21 سال معمولاً در این مرحله بارزتر است. اگرچه رشد جنسی یک فرآیند مادام العمر است، فعالیت های زیادی در سنین جوانی انجام می شود. تجربیات جدیدی رخ می دهد که روابط جنسی و عاطفی صمیمی شکل می گیرد. بزرگسالان جوان کاملاً از تمایلات جنسی خود آگاه می شوند و گرایش جنسی خود را درک می کنند. آنها باید بتوانند سطح پیشرفت خود را به جای مقایسه با دیگران بپذیرند. رشد جنسی با تعهدات و تغییر تمرکز از خود به دیگران مرتبط است.
پیشنهاد می کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر از یک روانشناس نوجوان کمک بگیرید.
5 ویژگی رشد اجتماعی و عاطفی نوجوانان
شبکه تربیت کودکان: تغییرات اجتماعی و عاطفی در نوجوانی
. این انتقال بین کودکی و بزرگسالی منجر به تغییر سریع رفتارها، اختلالات هویت و احساسات قوی می شود. اگرچه این ویژگی ها می توانند والدین را ناامید یا گیج کنند، اما از نظر رشد طبیعی هستند و بخشی طبیعی از رشد یک نوجوان هستند.
احساسات ناپایدار
نوجوانان می توانند به سرعت خلق و خوی خود را تغییر دهند و بین شادی و ناراحتی و اعتماد به نفس و نگرانی در نوسان باشند. برخی از این تغییرات خلقی ناشی از منابع بیولوژیکی است. افزایش هورمون ها و تغییرات در ساختار مغز ناشی از رشد طبیعی بدن است. همچنین، تعاملات اجتماعی پیچیده مانند درگیری با دوستان، فشارهای مدرسه و آزمایش در روابط عاشقانه می تواند وضعیت هیجانی ناپایدار نوجوانان را تشدید کند.
هویت شخصی
نوجوانی زمانی است که نوجوانان شروع به کشف و اثبات هویت شخصی خود می کنند. در طول این دوره رشد، نوجوانان درگیر فرآیند جستجو برای یافتن جایی که با همسالان و جامعه به طور کلی تناسب دارند، می شوند. معمولاً نوجوانان احساس ناپایداری از خود دارند و برچسب های شخصی جدید را امتحان می کنند و با گروه های مختلف همسالان ارتباط برقرار می کنند. علاوه بر این، نوجوانان ممکن است در طول سال های نوجوانی برای تعریف هویت جنسی و جنسیتی خود دچار مشکل شوند. با توجه به "حقایق برای خانواده ها" آکادمی آمریکایی کودک و نوجوان، همانطور که توسط مرکز منابع ملی Early Head Start ذکر شده است، در حالی که این مسائل هویتی ناپایدار بخش رایج اوایل نوجوانی هستند، اما بین سنین 19 تا 21 سالگی تثبیت می شوند. .
روابط همسالان
در دوران نوجوانی، روابط با همسالان بر روابط با خانواده ارجحیت دارد. اگرچه تعاملات خانوادگی هنوز برای رشد نوجوانان مهم و ضروری است، نوجوانان اغلب بر ادراکات و ارزش های دوستان خود تأکید بیشتری می کنند. به همین ترتیب، در طول سال های نوجوانی، نوجوانان ممکن است به شدت تحت تأثیر باورها و رفتارهای همسالان خود قرار گیرند. در کنار تجربه محدود زندگی نوجوانان و مهارت های تصمیم گیری توسعه نیافته، نوجوانان اغلب در برابر فشار منفی همسالان آسیب پذیر هستند.
مرزهای استقلال و تست
نوجوانان اغلب قوانین و مرزهای والدین و معلمان را آزمایش می کنند. انجمن روانشناسی آمریکا توضیح می دهد که اگرچه این رفتار سرکش ممکن است برای والدین مخالف به نظر برسد، اما در بیشتر موارد، این رفتار ناشی از نیاز نوجوان به ایجاد خودمختاری، تجربه فعالیت های جدید و کسب استقلال بیشتر است.
. اگرچه نوجوانان می توانند از آزمایش مرزها در دوران نوجوانی سود ببرند، اما برای جلوگیری از تأثیرات منفی و دستیابی به پتانسیل بالقوه خود، همچنان به قوانین و مرزهایی نیاز دارند.
نگرش های خود محور
اغلب برای نوجوانان دشوار است که به شرایط از دیدگاه دیگران نگاه کنند. این تا حدی به دلیل ساختارهای مغزی در حال رشد آنهاست. بنابراین، نوجوانان ممکن است خودمحور باشند و بر نیازهای خود تمرکز کنند بدون اینکه در نظر بگیرند این نیازها چگونه بر دیگران تأثیر می گذارد. این فقدان ظاهری همدلی طبیعی است و معمولاً زمانی که یک نوجوان به پایان نوجوانی میرسد، برطرف میشود. با این حال، فقدان کامل همدلی در نوجوانان میتواند به معنای وجود یک مشکل اساسی زیربنایی سلامت روان باشد. اگر چنین است، با یک روانشناس متخصص صحبت کنید و به یک سایت روانشناسی کودک مراجعه کنید.