سایت روانشناسی کودک | فاطمه مرادی

5 ویژگی رشد اجتماعی و عاطفی نوجوانان
شبکه تربیت کودکان: تغییرات اجتماعی و عاطفی در نوجوانی
. این انتقال بین کودکی و بزرگسالی منجر به تغییر سریع رفتارها، اختلالات هویت و احساسات قوی می شود. اگرچه این ویژگی ها می توانند والدین را ناامید یا گیج کنند، اما از نظر رشد طبیعی هستند و بخشی طبیعی از رشد یک نوجوان هستند.
احساسات ناپایدار
نوجوانان می توانند به سرعت خلق و خوی خود را تغییر دهند و بین شادی و ناراحتی و اعتماد به نفس و نگرانی در نوسان باشند. برخی از این تغییرات خلقی ناشی از منابع بیولوژیکی است. افزایش هورمون ها و تغییرات در ساختار مغز ناشی از رشد طبیعی بدن است. همچنین، تعاملات اجتماعی پیچیده مانند درگیری با دوستان، فشارهای مدرسه و آزمایش در روابط عاشقانه می تواند وضعیت هیجانی ناپایدار نوجوانان را تشدید کند.

هویت شخصی
نوجوانی زمانی است که نوجوانان شروع به کشف و اثبات هویت شخصی خود می کنند. در طول این دوره رشد، نوجوانان درگیر فرآیند جستجو برای یافتن جایی که با همسالان و جامعه به طور کلی تناسب دارند، می شوند. معمولاً نوجوانان احساس ناپایداری از خود دارند و برچسب های شخصی جدید را امتحان می کنند و با گروه های مختلف همسالان ارتباط برقرار می کنند. علاوه بر این، نوجوانان ممکن است در طول سال های نوجوانی برای تعریف هویت جنسی و جنسیتی خود دچار مشکل شوند. با توجه به "حقایق برای خانواده ها" آکادمی آمریکایی کودک و نوجوان، همانطور که توسط مرکز منابع ملی Early Head Start ذکر شده است، در حالی که این مسائل هویتی ناپایدار بخش رایج اوایل نوجوانی هستند، اما بین سنین 19 تا 21 سالگی تثبیت می شوند. .

روابط همسالان
در دوران نوجوانی، روابط با همسالان بر روابط با خانواده ارجحیت دارد. اگرچه تعاملات خانوادگی هنوز برای رشد نوجوانان مهم و ضروری است، نوجوانان اغلب بر ادراکات و ارزش های دوستان خود تأکید بیشتری می کنند. به همین ترتیب، در طول سال های نوجوانی، نوجوانان ممکن است به شدت تحت تأثیر باورها و رفتارهای همسالان خود قرار گیرند. در کنار تجربه محدود زندگی نوجوانان و مهارت های تصمیم گیری توسعه نیافته، نوجوانان اغلب در برابر فشار منفی همسالان آسیب پذیر هستند.

مرزهای استقلال و تست
نوجوانان اغلب قوانین و مرزهای والدین و معلمان را آزمایش می کنند. انجمن روانشناسی آمریکا توضیح می دهد که اگرچه این رفتار سرکش ممکن است برای والدین مخالف به نظر برسد، اما در بیشتر موارد، این رفتار ناشی از نیاز نوجوان به ایجاد خودمختاری، تجربه فعالیت های جدید و کسب استقلال بیشتر است.
. اگرچه نوجوانان می توانند از آزمایش مرزها در دوران نوجوانی سود ببرند، اما برای جلوگیری از تأثیرات منفی و دستیابی به پتانسیل بالقوه خود، همچنان به قوانین و مرزهایی نیاز دارند.

نگرش های خود محور
اغلب برای نوجوانان دشوار است که به شرایط از دیدگاه دیگران نگاه کنند. این تا حدی به دلیل ساختارهای مغزی در حال رشد آنهاست. بنابراین، نوجوانان ممکن است خودمحور باشند و بر نیازهای خود تمرکز کنند بدون اینکه در نظر بگیرند این نیازها چگونه بر دیگران تأثیر می گذارد. این فقدان ظاهری همدلی طبیعی است و معمولاً زمانی که یک نوجوان به پایان نوجوانی می‌رسد، برطرف می‌شود. با این حال، فقدان کامل همدلی در نوجوانان می‌تواند به معنای وجود یک مشکل اساسی زیربنایی سلامت روان باشد. اگر چنین است، با یک روانشناس متخصص صحبت کنید و به یک سایت روانشناسی کودک مراجعه کنید.

بهترین روانشناس کودک در تهران

فاطمه مرادی هستم
روانشناس و روان درمانگر کودک و نوجوان و خانواده

میتونم بگم احساس و لذتی که در این سالها به عنوان مشاور و روانشناس بدست آوردم یه چیزی شبیه لذت قابل اعتماد و راز دار بودنه ، لذت شنیدن حرف های فریاد نشده از پس سینه ها، لذت شکستن بغض ها و همدلی ، دانستن رفتارها، فکرها واحساس ها، لذت به بینش رساندن انسان ها و پذیرش آدم ها بدون هیچ قید و شرطی …

بهترین روانشناس کودک در تهران

• روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان و خانواده
• فارق التحصیل کارشناسی رشته روانشناسی عمومی از دانشگاه آزاد
• کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی از علوم و تحقیقات
• عضو سازمان نظام روانشناسی ایران با شماره عضویت : ۱۵۳۴۲
• مدرس مهارت های زندگی و خلاقیت .
• مشاور تحصیلی و تربیتی در آموزش و پرورش
• کار بالینی به صورت تخصصی از سال ۱۳۹۵ در کلینیک های معتبر و زیر نظر سازمان نظام روانشناسی

سایت تخصصی روانشناسی

رشد کودکان 12 تا 18 ساله باید شامل نقاط عطف جسمی و ذهنی مورد انتظار باشد.

اطلاعات
در دوران نوجوانی، کودکان این توانایی را پیدا می کنند که:

ایده های انتزاعی را درک کنید. اینها شامل درک مفاهیم ریاضی بالاتر، و توسعه فلسفه های اخلاقی، از جمله حقوق و امتیازات است.
ایجاد و حفظ روابط رضایت بخش. نوجوانان یاد خواهند گرفت که صمیمیت را بدون احساس نگرانی یا ممانعت به اشتراک بگذارند.
به سمت درک کاملتر از خود و هدفشان حرکت کنید.
ارزش های قدیمی را بدون از دست دادن هویت خود زیر سوال ببرید.
رشد فیزیکی

در دوران نوجوانی، جوانان با رسیدن به بلوغ جسمی، تغییرات زیادی را تجربه می کنند. در اوایل، تغییرات قبل از بلوغ زمانی رخ می دهد که ویژگی های جنسی ثانویه ظاهر شود.

دختران:

دختران ممکن است از 8 سالگی شروع به رشد جوانه های سینه کنند. سینه ها بین 12 تا 18 سالگی به طور کامل رشد می کنند.
موهای ناحیه تناسلی، موهای زیر بغل و پاها معمولاً در حدود 9 یا 10 سالگی شروع به رشد می کنند و در حدود 13 تا 14 سالگی به الگوی بزرگسالان می رسند.
منارک (آغاز دوره های قاعدگی) معمولاً حدود 2 سال پس از ظاهر شدن زودرس موهای سینه و شرمگاه رخ می دهد. ممکن است در سن 9 سالگی یا در اواخر 16 سالگی رخ دهد. میانگین سن قاعدگی در ایالات متحده حدود 12 سال است.
جهش رشد دختران در حدود 11.5 سالگی به اوج خود می رسد و در حدود 16 سالگی کند می شود.
پسران:

پسرها ممکن است متوجه شوند که بیضه ها و کیسه بیضه آنها در سن 9 سالگی رشد می کند. به زودی، آلت تناسلی شروع به بلند شدن می کند. در سن 17 یا 18 سالگی، اندام تناسلی آنها معمولاً به اندازه و شکل بزرگسالان است.
رشد موی ناحیه تناسلی و همچنین موهای زیر بغل، پاها، سینه و صورت در پسران از حدود 12 سالگی شروع می شود و در حدود 17 تا 18 سالگی به الگوهای بزرگسالان می رسد.
بلوغ پسران با یک اتفاق ناگهانی مانند شروع قاعدگی در دختران شروع نمی شود. داشتن تشعشعات شبانه منظم (رویاهای مرطوب) شروع بلوغ در پسران است. رویاهای خیس معمولا بین 13 تا 17 سالگی شروع می شود. میانگین سنی آن حدود 14 سال و نیم است.
صدای پسرها همزمان با رشد آلت تناسلی تغییر می کند. انتشارات شبانه با اوج جهش ارتفاع رخ می دهد.
جهش رشد پسران در حدود 13 و نیم سالگی به اوج خود می رسد و در حدود 18 سالگی کند می شود.
رفتار - اخلاق

تغییرات فیزیکی ناگهانی و سریعی که نوجوانان از سر می گذرانند، نوجوانان را بسیار خودآگاه می کند. آنها حساس هستند و نگران تغییرات بدن خود هستند. آنها ممکن است مقایسه های دردناکی در مورد خود با همسالان خود انجام دهند.

تغییرات فیزیکی ممکن است در یک برنامه منظم و هموار رخ ندهد. بنابراین، نوجوانان ممکن است مراحل نامناسبی را هم از نظر ظاهر و هم از نظر هماهنگی فیزیکی پشت سر بگذارند. اگر دختران برای شروع دوره قاعدگی خود آماده نباشند، ممکن است مضطرب باشند. اگر پسرها از انتشار گازهای گلخانه ای در شب اطلاعی نداشته باشند، ممکن است نگران باشند.

در دوران نوجوانی، طبیعی است که جوانان از والدین خود جدا شوند و هویت خود را بسازند. در برخی موارد، این ممکن است بدون مشکل از سوی والدین و سایر اعضای خانواده رخ دهد. با این حال، این ممکن است منجر به درگیری در برخی خانواده ها شود زیرا والدین سعی می کنند کنترل خود را حفظ کنند.

هنگامی که نوجوانان در جستجوی هویت خود از والدین خود دور می شوند، دوستان اهمیت بیشتری پیدا می کنند.

گروه همسالان آنها ممکن است به یک پناهگاه امن تبدیل شود. این به نوجوان اجازه می دهد تا ایده های جدید را آزمایش کند.
در اوایل نوجوانی، گروه همسالان اغلب از دوستی های غیر عاشقانه تشکیل می شود. اینها اغلب شامل «کلایک ها»، باندها یا کلوپ ها می شوند. اعضای گروه همسالان اغلب سعی می کنند شبیه به هم رفتار کنند، یکسان لباس بپوشند، کدها یا تشریفات مخفی داشته باشند و در فعالیت های مشابه شرکت کنند.
همانطور که جوان به اواسط نوجوانی (14 تا 16 سال) و فراتر می رود، گروه همسالان گسترش می یابد و شامل دوستی های عاشقانه می شود.
در اواسط تا اواخر دوره نوجوانی، جوانان اغلب احساس می کنند که نیاز به ایجاد هویت جنسی خود دارند. آنها باید با بدن و احساسات جنسی خود راحت باشند. نوجوانان یاد می گیرند که پیشرفت های صمیمی یا جنسی را بیان و دریافت کنند. جوانانی که فرصت چنین تجربیاتی را ندارند ممکن است در بزرگسالی با مشکلات بیشتری در روابط صمیمانه روبرو شوند.

نوجوانان اغلب رفتارهایی دارند که با چندین افسانه نوجوانی سازگار است:

اولین افسانه این است که آنها "روی صحنه" هستند و توجه دیگران به طور مداوم بر ظاهر یا اعمال آنها متمرکز است. این خود محوری عادی است. با این حال، ممکن است به نظر برسد (مخصوصاً برای بزرگسالان) با پارانویا، عشق به خود (خودشیفتگی) یا حتی هیستری.
یکی دیگر از اسطوره های نوجوانی این ایده است که "این هرگز برای من اتفاق نمی افتد، فقط برای شخص مقابل". "این" ممکن است نشان دهنده باردار شدن یا ابتلا به یک بیماری مقاربتی پس از داشتن رابطه جنسی محافظت نشده، ایجاد تصادف رانندگی در حین رانندگی تحت تاثیر الکل یا مواد مخدر، یا هر یک از بسیاری از اثرات منفی دیگر رفتارهای پرخطر باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت تخصصی روانشناسی مراجعه کنید.

روانشناسی نوجوان | فاطمه مرادی

5 ویژگی های دوران نوجوانی
سن بین 10 تا 14 سالگی به عنوان نوجوانی شناخته می شود. این زمانی است که با تغییر و توسعه سریع مشخص می شود، زیرا گذار بین کودکی و بزرگسالی جوان است. تغییرات می توانند ناسازگار و همچنین ناراحت کننده باشند. نوجوانان تغییرات فیزیکی، اجتماعی و همچنین فردی و عاطفی را تجربه می کنند. فرآیندهای شناختی نیز شروع به تغییر خواهند کرد. میزان تغییرات در نوجوانان بسته به جنسیت، ژنتیک، عوامل محیطی و سلامتی متفاوت خواهد بود.

تغییرات فیزیکی
تغییرات جسمانی ویژگی اولیه نوجوانان است. پیش‌نوجوانان جهش‌های رشد، تغییرات در ساختار اسکلتی، رشد ماهیچه‌ها و مغز و همچنین رشد جنسی و هورمونی را تجربه خواهند کرد. تفاوت های جنسیتی در زمان وقوع این تغییرات نقش دارند. برای دختران، تغییرات فیزیکی در حدود 12 سالگی شروع می شود، در حالی که پسرها معمولاً در حدود 14 سالگی تغییرات را مشاهده می کنند. اختلالات خوردن، مصرف مواد مخدر و فعالیت جنسی می تواند خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کند، اگر نوجوانان در طول این تغییرات سریع فیزیکی این رفتارها را انجام دهند.

اجتماعی شدن
اجتماعی شدن یکی دیگر از ویژگی های نوجوانی است، زیرا آنها شروع به معاشرت بیشتر با همسالان خود می کنند و خود را از خانواده جدا می کنند. در دوران کودکی، بچه‌ها به الگوهای بزرگسال خود مانند والدین یا معلمان وفادار هستند. با این حال، در دوران نوجوانی، این وفاداری تغییر می‌کند و باعث می‌شود که نوجوانان به دوستان و همسالان خود وفادارتر شوند. برای نوجوانان، عزت نفس تا حد زیادی به زندگی اجتماعی آنها بستگی دارد. دختران تمایل دارند به گروه های کوچک دوستان نزدیک بچسبند، در حالی که پسرها شبکه های اجتماعی بزرگ تری می سازند. نوجوانان در این مرحله از دیگران و نحوه درک آنها بسیار آگاه هستند.

توسعه شناختی
تحصیلات: ویژگی های رشدی دوران نوجوانی
. پیش نوجوانان تفکر بالاتر، استدلال و تفکر انتزاعی را تجربه می کنند. پیش‌نوجوانان مهارت‌های زبانی و کلامی پیشرفته‌تری را توسعه می‌دهند که امکان برقراری ارتباط پیشرفته‌تر را فراهم می‌کند. تفکر انتزاعی به نوجوانان اجازه می دهد تا حس هدفمندی، انصاف و آگاهی اجتماعی را توسعه دهند. نوجوانان همچنین تصمیم می گیرند که انتخاب های اخلاقی و اخلاقی چگونه رفتارهای آنها را در این دوران هدایت کند. فرآیندهای شناختی تحت تأثیر جامعه پذیری کلی قرار می گیرند، به این معنی که نوجوانان در این مرحله بر اساس عوامل فردی به طور متفاوتی رشد خواهند کرد.

ویژگی های فردی و عاطفی
نوجوانی زمانی است که احساسات شروع به افزایش می کنند. والدین و معلمان ممکن است به دلیل احساسات ناگهانی و شدید متوجه رفتارهای بحث برانگیز و پرخاشگرانه شوند. نوجوانان نیز به طور مشخص خود شیفته هستند. آنها به خودشان مشغول هستند، زیرا شروع به رشد حس خود کرده‌اند، اما در عین حال فرآیندهای فکری و شخصیت‌های خود را مورد بررسی قرار می‌دهند. احتمالات در دوران نوجوانی بی پایان به نظر می رسند، که باعث می شود برخی از نوجوانان بیش از حد ایده آل گرا شوند. آنها همچنین بر این باورند که افکار و احساسات آنها منحصر به فرد است، و شک دارند که دیگران بتوانند آنچه را که تجربه می کنند درک کنند.

پیشنهاد میکنیم نوجوانان این دوره را در کنار روانشناسی نوجوان همراه باشند.

روانشناسی کودک و نوجوان

کودکان در طول تاریخ به عنوان بزرگسالان کوچک در نظر گرفته می شدند - تا جایی که در گذشته لباس های مشابه بزرگسالان می پوشیدند و مجبور بودند در کنار بزرگسالان در مشاغل اصلی کار کنند. در این زمینه روانشناسی کودک یک مفهوم خارجی بود. ژان پیاژه را بنیانگذار روانشناسی کودک مدرن می دانند. کارهای او، از دهه 1920 به بعد، از این ایده حمایت می کرد که کودکان و بزرگسالان متفاوت از یکدیگر فکر می کنند. یکی از کارهای مهم او این بود که کودکان در طول دوران کودکی خود مراحل مشخصی از رشد عاطفی و ذهنی را پشت سر می گذارند. او همچنین پیشنهاد کرد که رشد فکری ارتباط نزدیکی با رشد عاطفی، اجتماعی و فیزیکی دارد. رویدادهایی که در جوانی ما اتفاق می‌افتند - حتی اتفاقات کوچک و به ظاهر بی‌اهمیت - می‌توانند تأثیر مستقیمی بر احساس و رفتار ما در بزرگسالی داشته باشند. یک روانشناس کودک در این دوره بسیار مهم زندگی، شاخه ای تخصصی از روانشناسی رشد به نام روانشناسی کودک یا رشد کودک را کار می کند.

روانشناسی کودک و نوجوان متخصص در رشد کودکی است که با کودکان و نوجوانان برای تشخیص و حل مسائلی که باعث مشکلات عاطفی یا رفتاری می شود کار می کند. روانشناسی کودک از این جهت مهم است که می تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از نحوه تیک زدن بچه ها و همچنین بهترین روش حمایت از آنها برای تبدیل شدن به افراد خوب داشته باشیم. بنابراین برای کمک به والدین و معلمان برای درک بهتر و کمک به کودکان در مراقبت از آنها مفید است.